Artangel

Samenwerking met kunstenaars

Sinds de jaren negentig realiseerde de Londense organisatie Artangel buiten de witte museummuren een reeks internationaal befaamde projecten met toonaangevende kunstenaars als Matthew Barney en Rachel Whiteread. Hierbij betreden kunstenaars, kunstvormen en publiek met elkaar een nieuw en onverkend terrein. Artangel heeft een heel eigen manier gevonden om met kunstenaars samen te werken en publiek te trekken voor een ambitieuze reeks zeer succesvolle opdrachten die ze vanaf 1990 heeft versterkt. Daaraan dankt ze haar reputatie werk te leveren dat mensen echt willen zien en waarvoor ze van heinde en verre komen aanreizen.

Een bijdrage aan het culturele debat

Haar betrokkenheid bij het inspireren van uitzonderlijke kunstenaars tot krachtige, nieuwe ideeën is er in hoge mate verantwoordelijk voor geweest dat zowel bij kunstenaars als het publiek een andere instelling is ontstaan en hoge verwachtingen zijn gewekt. Door de beste kunst af te leveren en daarvoor de beste omstandigheden te creëren, levert Artangel nu een serieuze bijdrage aan het culturele debat, zowel in Groot-Brittannië als daarbuiten. Ze is een koploper in het proces om tot een groter begrip van de wereld te komen. Want dat is wat kunst vermag mits men bereid is de uitdaging aan te gaan.

De projecten van Artangel

Achter de witte muren van de galerie, de zwarte doos van het theater of de verduisterde zaal van de bioscoop bestaan andere vormen van expressie, waarin de relatie tussen kunstenaar en publiek centraal staat. Dat is de relatie waar Artangel zich primair op richt bij haar evenementen, waarin context en inhoud vaak niet meer van elkaar te onderscheiden zijn. Hoe een project zich ontwikkelt, wordt grotendeels bepaald door de reactie van de kunstenaar op de specifieke kwaliteiten en voorwaarden van een bepaalde plek. En het vinden van die juiste plek is deel van de uitwerking van de opdracht die Artangel verstrekt.

Artangel schrijft kunstenaars niets voor. Je zou eerder kunnen zeggen dat ze met filmers, schrijvers, kunstenaars, componisten, choreografen en artiesten werkt die de unieke kans die een Artangel-project hun biedt aangrijpen om een stap verder te komen in hun werk en iets te realiseren dat er anders nooit gekomen zou zijn. Voor Rachel Whiteread bijvoorbeeld was de kans om in een heel huis te werken een logische ontwikkeling van haar werk in kleinere, huiselijke settings. Dat dat zou leiden tot een van indrukwekkendste en meest controversiële openbare kunstwerken in Engeland, kwam als een verrassing.